Kristof Piotrowski Senior instructeur veiligheid

"Het oefenscenario werd écht"

Als instructeur EHBO reis ik elke werkdag af naar klanten door het hele land. De ene dag een herhalingstraining BHV, de andere dag een scenario-oefening gericht op risicogericht handelen. Het gebeurt dus wel vaker dat ik aan het eind van een pauze een deelnemer bij de arm neem met de melding dat er iets gebeurd is dat zijn inzet vergt. Vandaag ging het tijdens de herhaling EHBO (onderdeel reanimatie) ook zo. Nou ja zo ongeveer dan…

'Oefensituatie'

Een extern medewerker van het bedrijf waar ik aan het trainen was kwam mij vragen of ik even mee wilde lopen omdat iemand niet lekker werd. Omdat ik slechts te gast was, nam ik een aantal EHBO’ers mee die met mij onderweg waren naar het leslokaal. Ideale oefensituatie dacht ik, niet uitgaand van wat zou volgen.

De EHBO’ers grapten nog even over de komende “oefensituatie”, echter was enkele meters verderop in de gang iemand echt onwel geworden. Eén blik was voor mij voldoende om te weten dat dit foute boel was. De deelnemers schrokken even toen ze hun collega daar zagen liggen in plaats van de verwachtte reanimatiepop, maar deden vervolgens keurig wat van hen verwacht werd en samen zijn we de hulpverlening opgestart.

Geoliede machine

Het duidelijk aanwezige gaspen was een teken aan de wand. Zonder verdere instructies te hoeven geven deed eenieder wat noodzakelijk was. De een ging aan de slag met de externe melding, terwijl de andere begon met de reanimatie. Nog een ander opende de AED-kast (die hing gelukkig in de ruimte waarin onze hulpverlening aan het opstarten was) en activeerde de AED om vervolgens de elektrodes aan mij te overhandigen. De overige deelnemers uit de training namen alle overige hand en spandiensten voor hun rekening. Hierbij werd in de krappe ruimte elk hoekje benut. Zo zat er iemand op de balie om de slagboom te bedienen, anderen werden ingezet om de burgerhulpverleners en professionele hulpverlening te begeleiden.

Als een geoliede machine was de bedrijfsnoodorganisatie met een spreekwoordelijke druk op de knop meteen op kruissnelheid. Elk radertje deed zijn deel van het proces. Soms kort even overleg, vaak heel hard samenwerkend!

Dan is het ineens menens

Het is een vreemde ervaring om met een AED bezig te zijn terwijl in je broekzak je smartphone begint te trillen vanwege het inkomende HartslagNu alarm. Maar het was voor mijn gevoel slechts een noodzakelijk onderdeel van het proces, een onderdeeltje van de “keten van overleven”. Dankzij de snelle reactie van de externe medewerker, de geoliede machine, de diverse leden van de bedrijfsnoodorganisatie, gebeurde een wonder…

Na de eerste schok en slechts enkele minuten reanimeren keerde de ademhaling terug. We werden helemaal blij toen het slachtoffer enkele tellen later de ogen opende en zelfs probeerde te praten! De eerste professionele hulp (noodhulpteam van de Politie) kon hierop de ambulance informeren over de toestand en na aankomst en overname van de ambulance kwam voor de betrokkenen het besef… Dit was geen oefenscenario, dit was de keiharde realiteit!

Opgelucht ademhalen

De rust keerde hierna snel terug. De bedrijfsnoodorganisatie nam de laatste fase voor haar rekening en samen met het noodhulpteam van de politie werd de inzet geëvalueerd. Reflectie op het samenwerken, het verwerken van de inzet, het omgaan met de emoties, elk onderwerp kwam aan de orde. Elke deelnemer aan de inzet mocht – indien gewenst – zijn of haar gevoel uiten. Uiteraard was dit ook het einde van de herhalingstraining. Wel eentje om nooit meer te vergeten, met een uitzonderlijk verloop en een buitengewoon resultaat!

Ik wil persoonlijk alle betrokkenen een pluim geven voor hun inzet en bedanken voor het feit dat ik deel mocht uitmaken van hun machine. Het slachtoffer wens ik een voorspoedig herstel en heel veel sterkte toe! Top gewerkt iedereen!

Zelf veiligheidsinstructeur worden?

Heb jij ook passie voor veiligheid en wil je dit naar anderen overbrengen? Dan is een van onze opleidingen tot veiligheidsdocent- of instructeur misschien wel wat voor jou! Bekijk hier ons aanbod aan opleidingen.

onze instructeursopleidingen

Onze vacatures

Lees meer

"Dit zijn vaardigheden voor het leven"
Bij BHV.NL draait het niet alleen om trainingen en theorie, maar vooral om mensen. Onze collega’s maken elke dag het verschil, niet alleen op de werkvloer, maar ook daarbuiten. Daarom delen we graag hun persoonlijke en bijzondere verhalen over hoe het is om veiligheidstrainer te zijn, mensen te helpen groeien en het vertrouwen te geven om te handelen in noodsituaties. Maar ook over de impact die dit werk heeft op henzelf. Lees hier het verhaal vanuit het perspectief van een van onze veiligheidstrainers.
"Had ik het wel goed gedaan? Zou ze het overleven?"
Naast BHV'er op je werk ook actief zijn als buurthulpverlener. Nick van Tuijl doet het en ging als buurthulpverlener af op een melding in zijn buurt.
"Ik wil echt iets kunnen betekenen als het gebeurt"
BHV’er worden. Voor sommige cursisten is het een verplichting, terwijl anderen het zelf graag willen en het belang inzien.
"Je kunt niet vroeg genoeg beginnen"
Op het gebied van veiligheid kun je er niet vroeg genoeg bij zijn. Zo dachten ze ook bij Waterscouting Cuijk. Daar hebben ze namelijk het insigne “Veiligheid” in het leven geroepen.
"Waar is de nooduitgang?"
Als instructeur ben je het gezicht van BHV.NL. Wij rijden dagelijks het hele land door, komen over de vloer bij uiteenlopende bedrijven en staan voor verschillende groepen cursisten.
"Binnen het bedrijf is de impact van het ongeluk groot"
Doe er alles aan om de veiligheid op je werk zo goed mogelijk te borgen zodat jij en je collega’s na een dag werken weer veilig thuiskomen.
"Ze vond het fijn dat ze haar verhaal kwijt kon"
BHV'er, dat ben je niet zomaar. Je moet natuurlijk wel wat kunnen! BHV'er zijn is namelijk geen vrijheid blijheid. Ik leg de lat daarom hoog voor mezelf en dat doe ik ook voor de cursisten.
Het is elke keer weer leuk en spannend
Mensen vragen wel eens aan mij: “Is niet iedere dag hetzelfde als je een training geeft?” Maar het is nooit hetzelfde. Wat het instructeur zijn zo leuk maakt is dat je elke keer te maken hebt met andere cursisten, een ander soort training en een andere reactie.