Erik Lammers
Erik Lammers Senior instructeur veiligheid

Scouts veiligheidsbewust maken

Op het gebied van veiligheid kun je er niet vroeg genoeg bij zijn. Zo dachten ze ook bij Waterscouting Cuijk. Daar hebben ze namelijk het insigne “Veiligheid” in het leven geroepen. Erik, een van onze enthousiaste senior instructeurs, was erbij betrokken.
Mijn zoon is hulpleiding bij de Waterscouting Cuijk. Daar waren ze een aantal weken geleden voor het eerst bezig met het thema veiligheid, waarbij scouts van 6 tot 9 jaar insignes konden verdienen. En aangezien ik BHV-instructeur ben, vroeg mijn zoon of ik kon komen helpen. Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen!

Een brandende kaars

De eerste ochtend heeft de scouting zelf wat verteld over hoe ze moeten alarmeren en een stukje LEH, Levensreddend Handelen, behandeld. Hier heb ik nog wat achtergrond informatie over gegeven. Ook heb ik wat snelverbandjes meegenomen, zodat ze konden oefenen met verbinden.

De tweede ochtend stond brand op het programma. In het ruim, “het wachtschip” van de scouts, ben ik begonnen met uitleggen wat er allemaal nodig is voor het ontstaan van een brand, de branddriehoek en de gevaren van een brand. Vervolgens heb ik ze duidelijk gemaakt hoe je brand uit kan krijgen, want brand is natuurlijk heel gevaarlijk. Dat heb ik laten zien aan de hand van een brandende kaars waar ik een glas overheen heb gezet, waarna de kaars uitging. Maar waarom gaat de kaars uit? Omdat er natuurlijk geen zuurstof bij kan.

  

Zelf in actie

Maar een echt brandje uitkrijgen, dan doen we natuurlijk door te blussen. Daarom mochten de kindjes, als ze dat wilden en durfden, ook zelf een brandje blussen. Ik heb eerst de werking van de blusser laten zien. Hoe de blusser technisch werkt, wat die doet en hoe je kan blussen. Daarna heb ik samen met mijn zoon de opstelling klaargezet met de prullenbak, waar ik ze met CO2 heb laten blussen. Dat vonden ze allemaal heel erg spannend. Want het zijn natuurlijk echte vlammen en het maakt veel herrie. En omdat ze bij het LEH gedeelte al brandwonden hadden behandeld, begrepen ze nu ook heel goed dat ze uit moeten kijken voor brand. In eerste instantie wilden daarom ook niet alle kindjes blussen. Maar uiteindelijk hebben ze het toch allemaal gedaan. Daarna hebben we de opstelling omgebouwd zodat ze ook met schuim konden blussen en konden zien wat schuim doet, en heb ik zelf nog een demonstratie gegeven met de blusdeken. Dit hebben ze uiteraard niet zelf mogen doen, want daar zijn ze gewoon veel te klein voor.

Zien wat je niet ziet

Toen we klaar waren met blussen, hebben we de spullen weer opgeruimd, want deze kunnen we niet buiten laten staan want dan verbrandt iemand zijn vingers. We zijn weer naar binnen gegaan en daar heb ik de kinderen als afsluiting kennis laten maken met rook in combinatie met een ontruiming, zodat ze ook konden zien hoe een rookmelder werkt. Ik heb de rookmachine neergezet en hun ruim laten vullen met rook. Zo konden ze zien wat je dus eigenlijk niet ziet door de rook. We hebben alle rookmelders af laten gaan, zodat ook de ouders konden zien (en horen) dat de scouting met veiligheid bezig was. De kinderen hebben toen via de nooduitgang het schip verlaten en verzameld op de verzamelplaats.

 

Je kunt niet vroeg genoeg beginnen

We hebben vroeger toen onze eigen kinderen nog jong waren en jarig waren geweest, brandweerfeestjes gegeven. Verder heb ik nog nooit jonge kinderen, van 6 tot 9 jaar, les gegeven, dus dat was helemaal nieuw voor mij. Maar het leuke is dat naarmate de dag vorderde, je bij de kinderen de kwartjes zag vallen. In het begin waren ze helemaal hyper en vonden ze het reuze spannend. Ze wisten namelijk dat er iemand zou komen en dat we het over brand zouden gaan hebben. Maar volgens de leiding hadden de kinderen nog nooit zo aandachtig en stil zitten luisteren. Én daarnaast kwamen ze ook nog met goede vragen! Ik heb van de leiding vernomen dat ze het heel erg leuk en interessant vonden en dat ze blij zijn dat ze dit een keer geoefend hebben. Ook de ouders waren erg enthousiast en kinderen zaten thuis vol met verhalen over de dag. Dus misschien dat ze dit nu wel vaker gaan doen.

Wist je dat...

Elk bedrijf met werknemers verplicht is om bedrijfshulpverlening te regelen? Maar wat moet je als werkgever dan precies allemaal regelen en hoeveel BHV’ers heb je dan nodig? De manier van bedrijfshulpverlening en het aantal BHV'ers hangt af van de grootte van je organisatie en de veiligheids- en gezondheidsrisico's die bij je oragnsiatie horen. Lees hier meer

Lees meer

  • Van BHV naar een BuurtAED
    Van BHV naar een BuurtAED
    BHV’er worden. Voor sommige cursisten is het een verplichting, terwijl anderen het zelf graag willen en het belang inzien.
  • Instructeur Magda aan het woord
    Instructeur Magda aan het woord
    Als instructeur ben je het gezicht van BHV.NL. Wij rijden dagelijks het hele land door, komen over de vloer bij uiteenlopende bedrijven en staan voor verschillende groepen cursisten.
  • Instructeur Corné aan het woord
    Instructeur Corné aan het woord
    Het leuke aan instructeur zijn? De afwisseling van de werkzaamheden! En natuurlijk dat je mensen wat kan leren over veiligheid. Van jongs af aan heb ik dat al willen doen: mensen wat bijbrengen
  • De enorme impact van fatale bedrijfsongevallen
    De enorme impact van fatale bedrijfsongevallen
    Doe er alles aan om de veiligheid op je werk zo goed mogelijk te borgen zodat jij en je collega’s na een dag werken weer veilig thuiskomen.
  • Instructeur Ronald aan het woord
    Instructeur Ronald aan het woord
    BHV'er, dat ben je niet zomaar. Je moet natuurlijk wel wat kunnen! BHV'er zijn is namelijk geen vrijheid blijheid. Ik leg de lat daarom hoog voor mezelf en dat doe ik ook voor de cursisten. 
  • HELP! Ik word BHV'er
    HELP! Ik word BHV'er
    Je hoort er bij BHV.NL pas écht bij, wanneer je bent geslaagd voor je BHV cursus. Ik heb er ruim een maand op moeten wachten, maar het moment is dan eindelijk daar: mijn pasje is binnen, dus ook ik mag mijzelf een BHV’er noemen.
  • Instructeur Geert aan het woord
    Instructeur Geert aan het woord
    Mensen vragen wel eens aan mij: “Is niet iedere dag hetzelfde als je een training geeft?” Maar het is nooit hetzelfde. Wat het instructeur zijn zo leuk maakt is dat je elke keer te maken hebt met andere cursisten, een ander soort training en een andere reactie.
  • Het onmogelijke scenario
    Het onmogelijke scenario
    Als instructeur EHBO reis ik elke werkdag af naar klanten door het hele land. De ene dag een herhalingstraining BHV, de andere dag een scenario-oefening gericht op risicogericht handelen.

info@bhv.nl

024 373 09 77
Bel ons terug
.